Ocak ayı Açlık ve Yoksulluk sınırı araştırması verilerine ilişkin Genel Sekreterimiz Emirali ŞİMŞEK yazılı bir açıklama yapmıştır: TÜRK-İŞ’in 23 yıldır yaptığı “açlık ve yoksulluk sınırı araştırması”nın Ocak 2010 sonuçları siyasi iktidarın emekçilere bakış açısını ve krizin emekçilere ödetilen bedelini açıkça ortaya koymaktadır. Araştırmaya göre 2009 yılında ortalama 749 Lira olarak seyreden açlık sınırı Ocak 2010’da 812 Liraya yükselmiştir. Yine 2009 yılı boyunca ortalama 2441 Lira olan yoksulluk sınırı 2644 Liraya yükselmiştir. Buna göre emekçilerin harcamaları gıda ve temel ihtiyaçlar bazında 63 Lira, hane harcamaları bazında 203 Lira artmıştır. Ücretlerde gerçekleşen % 2’lerle, 2,5’larla ifade edilen artış çoktan erimiş, emekçiler reel kayba uğratılmıştır.
Açlık sınırının 812 Lira olduğu koşullarda asgari ücretin 577 Lira olmasının akılla, vicdanla açıklanabilir bir yanı yoktur. Asgari ücret açlık sınırının % 30 altındadır. Bu trajedinin tek açıklaması bunun kasıtlı, halkın ve emekçilerin gerçeklerinden kaçan, sermayenin çıkarlarını temel alan politikalardır.
Asgari ücret tespit edilirken ücretin işgücü maliyeti olarak hesaplanması da aynı zihniyetin ürünüdür. Ücret sadece bir maliyet unsuru olmanın ötesinde emekçiler açısından temel insani ve sosyal ihtiyaçların karşılanması aracıdır. Bir emekçi kazandığı gelirle kendisinin ve yakınlarının barınmasını, beslenmesini, eğitim ihtiyaçlarını karşılayabilmelidir. Ancak ne yazık ki Türkiye bugün bu noktadan çok uzaktadır.
Bugün Türkiye’de emekçilerin büyük bir çoğunluğu açlık sınırının, neredeyse tamamı yoksulluk sınırının altında bir ücret almaktadır. Bu durum AKP iktidarı döneminde yapısal bir hâl almıştır. Bu gerçek değiştirilmeksizin ülkenin demokratikleşmesi de, gelişmesi de mümkün değildir.
Emekçilerin sorunlarının çözümü için öncelikle ücreti bir maliyet unsuru olarak görmeyen bir anlayışa ihtiyaç vardır. Bugünün koşullarında çalışanlar ve emekliler için 1500 lira temel ücret uygulamasına geçilmesini talep ediyoruz. Bunun ekonomiyi zor duruma düşüreceğini iddia edenler, emekçilerin açlık sınırı altında ücret aldığı bir tek gelişmiş ekonomi gösterebilmelidirler.
